Morderstwo w Orient Expressie – Streszczenie szczegółowe

„Morderstwo w Orient Expressie” to klasyczna powieść kryminalna Agathy Christie, której głównym bohaterem jest detektyw Hercules Poirot. W tej powieści Poirot mierzy się z kolejną zagadką kryminalną podczas swojej podróży pociągiem Orient Express.

Opis morderstwa w pociągu Orient Express

„Morderstwo w Orient Expressie” to jedna z najsłynniejszych powieści kryminalnych Agathy Christie, opowiadająca historię morderstwa, które miało miejsce w pociągu Orient Express. Głównym bohaterem jest detektyw Hercules Poirot, który podejmuje się prowadzenia śledztwa w tej sprawie.

Morderstwo

Zwłoki bohatera zostają odnalezione w przedziale pociągu, który staje się miejscem zbrodni. Wiele wskazuje na to, że bohater został zasztyletowany w ataku ogromnych emocji, a jego ciało jest w okropnym stanie. Po pierwszym szoku zaczynają padać podejrzenia, że sprawcą jest jeden z pasażerów pociągu.

Kierując się tymi podejrzeniami, detektyw Poirot zaczyna prowadzić śledztwo. Okazuje się, że drzwi do innych wagonów były zamknięte, więc sprawca nie mógłby łatwo uciec z miejsca zbrodni. Pociąg natomiast znajduje się właśnie w okolicy Bałkanów, gdzie utknął tej samej nocy z powodu ogromnych śnieżnych zasp.

Śledztwo

Detektyw Poirot podejmuje się prowadzenia śledztwa wraz z zespołem. Wykorzystuje obecność pana Bouca i prosi go o wsparcie w poszukiwaniach mordercy. Do zespołu zaprasza także pana Constantine’a – greckiego lekarza, który wydaje się bezcennym wsparciem nie tylko w kontekście analizy ran zadanych ofierze.

Zespół śledczych rozpoczyna przesłuchania 12-osobowej grupy podróżujących razem z ofiarą w tym samym wagonie. W tej grupie znajduje się dwóch pracowników milionera:

• Hector MacQueen – młody Amerykanin, sekretarz i tłumacz
• Edward Masterman – kamerdyner o brytyjskim pochodzeniu

Detektywi analizują każde zeznanie i przeszukują przedmioty osobiste pasażerów. W miarę postępującego śledztwa okazuje się, że każdy z podejrzanych miał swoje motywacje, aby dopuścić się morderstwa.

„Morderstwo w Orient Expressie” to jedna z najbardziej znanych powieści kryminalnych, której fabuła wciąż zachwyca i intryguje czytelników. Agatha Christie zgrabnie buduje napięcie i wciąga czytelników w świat detektywa

Śledztwo i rozwiązanie

Detektyw Poirot przedstawia zgromadzonym dwie możliwości: albo do pociągu wdarł się ktoś zupełnie obcy i zamordował Cassettiego, albo morderstwu winni są wszyscy pasażerowie tego wagonu. Ostatecznie cała 12-osobowa grupa przyznaje się do morderstwa, z wyjątkiem hrabiny Andrenyi, która w rzeczywistości była siostrą małej córki Armstrongów i nie była w stanie wziąć udziału w morderstwie. Zastąpił ją jednak mąż.

Detektyw Poirot, dzięki swojej błyskotliwości i spostrzegawczości, odkrył tajemnicę tego morderstwa i rozwiązał zagadkę, która wciąż fascynuje czytelników na całym świecie.

Źródło odniesienia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Morderstwo_w_Orient_Expressie

Związki pasażerów z Armstrongami

Przesłuchania i zaskakujące odkrycia

W czasie przesłuchań pasażerów wagonu Orient Express, detektyw Poirot odkrywa, że każda z pozostałych 10 osób była w jakiś sposób związana z Armstrongami, a całe morderstwo zostało dużo wcześniej zaplanowane.

Oto jakie zaskakujące fakty ujawniły się w trakcie śledztwa:

• Pani Hubbard okazuje się Lindą Arden, a tym samym babcią małej Daisy
• Pułkownik Arbuthnot to najlepszy przyjaciel Armstronga z czasów służby wojskowej
• Hector MacQueen to dawny adorator pani Armstrong; jego ojciec prowadził rozprawy dotyczące porwania
• Księżna Dragomiroff to przyjaciółka rodziny Armstrongów
• Mary Debenham okazuje się guwernantką nie tylko w Bagdadzie, ale opiekunką małej Daisy
• Antonio Foscarelli to szofer Armstrongów, który absolutnie szalał na punkcie małej Daisy
• Greta Ohlsson była pielęgniarką rodziny Armstrongów
• Hildegarda Schmidt gotowała u Armstrongów
• Edward Mastermann to kamerdyner rodziny, współpracownik i przyjaciel Armstronga
• Cyrus Hardman – były narzeczony pokojówki Armstrongów, którą niesłusznie oskarżano o udział w przestępstwie, więc popełniła samobójstwo
• Pierre Michael to konduktor wagonowy i jednocześnie ojciec pokojówki

Wybór detektywa Poirota

Detektyw Poirot po rozwikłaniu zagadki stoi przed bardzo ciężkim wyborem – może zgłosić wszystko jugosłowiańskiej policji albo złożyć zupełnie inne zeznania. Jego decyzja wpłynie na losy wszystkich pasażerów, którzy brali udział w morderstwie.

Trudny wybór Poirota

Prawdomówność a zrozumienie dla racji bohaterów

Wybór przed detektywem Poirotem nie jest prosty, ponieważ z jednej strony liczy się prawdomówność detektywa, z drugiej – zrozumienie dla racji bohaterów, którzy zdecydowali się wymierzyć sprawiedliwość własnymi rękami.

Misterność planu morderstwa

Detektyw Poirot docenia także misterność całego planu. Zatrudnienie MacQueena i Mastermana u Rachetta, a także idealne dopasowanie do jego harmonogramu i lojalność wobec siebie wszystkich uczestników zbrodni.

Trudne oczyszczenie się z zarzutów

Cała grupa jest świadoma, że mimo perfekcyjnego opracowania alibi dla każdego, teraz trudno będzie o oczyszczenie się z zarzutów. Mimo iż Linda Arden próbuje wziąć na siebie całą winę i przedstawić się jako pomysłodawczyni całego projektu, Poirot w to nie wierzy.

Umiejętności aktorskie grupy morderców

Nie bez podziwu detektyw patrzy także na umiejętności aktorskie całej grupy, która przecież od początku udawała, że się nie zna. Docenia także ich odwagę kontynuowania planu, nawet w momencie, gdy on, jako nieprzewidziany element, pojawił się w wagonie i zajął w nim ostatnie miejsce.

Detale morderstwa

Okazuje się, że każdy z morderców (poza księżną) zadał ofierze po jednym ciosie, stąd też makabryczny stan zwłok odkrytych przez Poirota.

Wybór „przysięgłych”

W rozmowie z detektywem mordercy ujawniają, że wybór 12 „przysięgłych” także nie był przypadkowy i nawiązywał do ich poczucia sprawiedliwości.

Plany upozorowania ucieczki

Okazuje się także, że w planach było także upozorowanie ucieczki rzekomego mordercy. Plany jednak pokrzyżowała obecność Poirota, a przede wszystkim utknięcie pociągu w śnieżnych zaspach.

Decyzja Poirota

Poirot po odsłonięciu całej intrygi postanawia jednak nie wydawać morderców. Zdaje się rozumieć ich lojalność w stosunku do rodziny Armstrongów oraz potrzebę samodzielnego wymierzenia sprawiedliwości, skoro nie zrobili tego śledczy.

Przedstawienie policji wersji o niezidentyfikowanym mordercy

Detektyw decyduje się na przedstawienie policji wersji o niezidentyfikowanym mordercy, któremu niepostrzeżenie udało się zbiec po morderstwie. Nikt poza wtajemniczonymi nie poznaje więc prawdziwych okoliczności śmierci Ratchetta.