Mit o Orfeuszu i Eurydyce
Orfeusz – król Tracji ze zdumiewającym talentem
Orfeusz był królem Tracji, młodym i pięknym młodzieńcem, obdarzonym niezwykłym talentem. Posiadał przecudny dar – wspaniale śpiewał i grał na lutni. Jego muzyka przyciągała ludzi i zwierzęta, a natura sama reagowała na jego muzyczne talenty. Drzewa nachylały nad nim gałęzie, rzeki zatrzymywały swój bieg, a dzikie zwierzęta kładły się u jego stóp.
Eurydyka – piękna nimfa drzewna
Orfeusz miał żonę, nimfę drzewną, hamadriadę – Eurydykę. Była ona niezwykle piękna, do tego stopnia, że kto ją tylko zobaczył, musiał ją pokochać. Orfeusz i Eurydyka stanowili niespotykanie zgrane małżeństwo i kochali się bardzo.
Jednak ich szczęście przerwała tragedia. Syn Apollina i nimfy Kyreny – Aristajos, zakochał się w pięknej Eurydyce. Był to bartnik, który zdradził ludziom tajniki pszczelarstwa, uprawy winorośli i oliwki. Zobaczył cudną nimfę pośród zielonych łąk w dolinie Tempe i zaczął ją gonić. Podczas ucieczki, Eurydykę ukąsiła żmija i nimfa wkrótce zmarła.
Niepowtarzalna miłość i szalona decyzja
Orfeusz cierpiał po stracie ukochanej żony. Nie mógł pogodzić się z tym, że odeszła na zawsze. Postanowił dokonać rzeczy szalonej i niemożliwej – udać się do królestwa podziemi i wydostać stamtąd ukochaną. Zabrał ze sobą swoją czarodziejską lutnię, która miała pomóc mu przekonać bogów do powrotu Eurydyki do świata żywych.
Przygoda Orfeusza w królestwie Hadesu
Przejście przez rzekę Styks i spotkanie z Hadesem
Muzyka Orfeusza zdołała przekupić nawet strażnika rzeki Styks, Charona, który za darmo przewiózł Orfeusza na drugi brzeg. Nawet groźny Cerber zasłuchał się w pięknych tonach lutni Orfeusza. W końcu Orfeusz znalazł się przed obliczem władcy Hadesu. Nie przestał grać, lecz zaczął skarżyć się, potrącając z lekka struny harfy. Zdawało się, że w królestwie milczenia zaległa cisza większa i głębsza niż zwykle. Nawet nieubłagane, okrutne i bezlitosne Erynie płakały.
Warunki od Hadesa i tragiczna decyzja Orfeusza
Hades zgodził się na powrót Eurydyki do świata żywych, ale postawił warunek. Eurydyka miała iść za Orfeuszem, za nią miał kroczyć Hermes, a Orfeusz nie miał się odwracać. Jednak w trakcie drogi Orfeuszowi niepohamowanie zajało pragnienie, aby spojrzeć na swoją ukochaną, co spowodowało, że Eurydyka została zatrzymana w podziemiach przez Hermesa. Orfeusz stracił swoją żonę na zawsze i zdecydował się nie wracać do Hadesu.
Płacz Orfeusza i jego tragiczne zakończenie
Orfeusz błąkał się po łąkach i wołał swoją ukochaną, jednak nigdzie jej nie było. Dobijał się także do bram Hadesu, ale nie został wpuszczony. W końcu powrócił do Tracji i swoimi skargami, rzewnymi pieśniami wypełniał doliny, góry i świat. Jednak pewnego razu natknął się przypadkiem na dziki orszak bakchiczny, a obłąkane menady rozszarpały jego ciało na sztuki. Tak tragicznie zakończyła się historia Orfeusza, którego muzyka oczarowywała całą przyrodę.
Losy Orfeusza po jego śmierci
Głowa Orfeusza i wyrocznia na Lesbos
Po tym, jak Orfeusz został rozerwany przez obłąkane menady, jego głowa wpadła do rzeki i popłynęła wraz z nurtem do morza. Jednak w pewnym momencie dotarła na wyspę Lesbos, gdzie została pocana. W miejscu, gdzie została pochowana, powstała wyrocznia, która przynosiła odpowiedzi na pytania zadawane przez ludzi.
Poszukiwanie szczątków przez muzki
Ponieważ Orfeusz przez całe swoje życie wiernie służył muzom, te postanowiły pozbierać jego szczątki. Znajdowały się one w różnych miejscach, gdzie zostały rozrzucone przez menady. Muzki zebrane szczątki pochowały u stóp Olimpu.
Upamiętnienie Orfeusza
Orfeusz był postacią wyjątkową, a jego muzyka oczarowywała zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Po jego śmierci zdecydowano się uczcić jego pamięć i utworzyć poetyckie opowieści, których bohaterem był Orfeusz. Ponadto, jego postać pojawiała się w wielu dziełach sztuki, w tym w operach i baletach.
ty oglądasz: Mit o Orfeuszu i Eurydyce – Jana Parandowskiego.
