W swojej książce Cervantes, dedykuje ją księciu Bejaru, a także umniejsza swoje zasługi w jej napisaniu. Książka nie zawiera żadnego motta w postaci łacińskich sentencji czy znanych cytatów, ponieważ jest na to zbyt prosta. Autor prosi księcia o wstawiennictwo w razie krytyki lub niezrozumienia.
Streszczenie krótkie książki „Don Kichot z La Manchy” – Miguel de Cervantes Saavedra
Rozdział 1
Główny bohater książki to ekscentryczny szlachcic, który oszalał na skutek lektury romansów rycerskich. W rezultacie, doprowadził swój majątek do ruiny i cierpi teraz głód i biedę. Mimo to, postanawia zostać rycerzem i wsławić się szlachetnymi uczynkami. Wykorzystuje zniszczoną kopię, dorabia do starego hełmu tekturową przyłbicę z tektury i nadaje swojemu wychudzonemu, wiekowemu koniowi imię Rosynant. Nazywa także pewną wieśniaczkę Dulcyneą z Toboso i postanawia dokonywać w jej imię bohaterskich czynów. Sam siebie nazywa Don Kichotem z La Manchy.
Rozdział 2
Don Kichot wyrusza na pierwszą przygodę, która według autora, są autentycznymi wydarzeniami opisanymi w archiwach.
Rozdział 3
Bohater książki zatrzymuje się na kolację i nocleg w zajeździe. Uważa karczmę za zamek, a karczmarza za jego władcę, a dwie prostytutki pracujące tam za szlachetne damy. Pomimo tego, że „damy” śmieją się z niego, gdyż zablokował mu się na głowie hełm i nie da się go zdjąć, jest jednak szczęśliwy. Jednak karczmarz, zauważając, że Don Kichot nie ma przy sobie ani grosza, informuje go, że rycerz zawsze powinien mieć przy sobie pieniądze. Don Kichot atakuje gości karczmy, którzy chcieli napoić konie wodą ze studni i ruszyli leżącą tam jego zbroję. Właściciel wyrzuca go, więc Don Kichot dziękuje mu za pasowanie i odjeżdża.
Rozdział 4
Don Kichot wraca do domu po pieniądze i nowe ubranie. Po drodze spotyka farmera, który bije płaczącego parobka. Farmer tłumaczy, że chłopiec nie wypełniał swoich obowiązków, a chłopiec twierdzi, że pan mu nie płacił. Don Kichot każe mu zapłacić chłopcu, zwracając się do niego jak do rycerza. Parobek zaprzecza, żeby jego pan był rycerzem, ale Don Kichot nie zwraca na niego uwagi. Farmer obiecuje zapłacić. Don Kichot wierzy mu jako rycerzowi i odjeżdża, a wtedy parobek dostaje jeszcze większe baty. Następnie Don Kichot spotyka grupę handlarzy. Każe im przyznać, że uroda Dulcynei nie ma sobie równych.
Rozdział 5
Handlarze wyśmiewają Dulcynę, którą Don Kichot uważa za szlachetną damę, i atakują go. Don Kichot próbuje ich zaatakować, ale spada z konia. Handlarze łamią jego lancę i zostawiają go pobitego na drodze.
Rozdział 6
Nocą robotnik pomaga Don Kichotowi wrócić do domu. Tam jego przyjaciele, Kapłan i golibroda, przeszukują jego książki.
Rozdział 7
Siostrzenica Don Kichota życzy sobie spalenia wszystkich książek o rycerzach, a właściciel domu sugeruje wypędzanie duchów za pomocą święconej wody. Kapłan zauważa książkę Cervantesa oraz inne rzadkie utwory i proponuje, by nie palić poezji. Jednak siostrzenica boi się, że Don Kichot zostanie poetą, więc poezja także zostaje spalona. Siostrzenica opowiada Don Kichotowi, że jego książki zabrał zły czarodziej dosiadający smoka i przeklął rycerza. Don Kichot twierdzi, że ten czarodziej to jego wróg, który wie, że jego ulubiony rycerz ma zginąć z ręki Don Kichota.
Rozdział 8
Don Kichot wyrusza na kolejną wyprawę, zabierając ze sobą jako giermka niepiśmiennego służącego, Sancho Pansę, któremu obiecuje oddać mu w zarząd wyspę. Podczas wyprawy, Don Kichot walczy z wiatrakami, które uważa za olbrzymy na służbie czarodzieja.
Rozdział 9
Don Kichot zostaje uderzony skrzydłem wiatraka, spada z konia i jest dotkliwie potłuczony, ale nie narzeka na głód czy ból. Następnego dnia spotykają wóz, którym jedzą dwóch mnichów i kobieta. Don Kichot uznaje, że dama została porwana i rzuca się do ataku. Mnisi uciekają, a Don Kichot prosi damę, by udała się do Toboso i opowiedziała Dulcynei o szlachetności jej rycerza.
Rozdział 10
Według Cervantesa tutaj kończy się materiał historyczny, a dalsze opisane przygody są zgodne z historią Don Kichota pióra Benengeliego, którą udało mu się zdobyć w Toledo. Zgodnie z tą historią, Don Kichot zostaje brutalnie pobity przez mnichów, a uratowała go kobieta przejeżdżająca przez przypadek obok, która obiecała, że opowie o wszystkim Dulcynei. Sancho przypomina Don Kichotowi o obiecanej wyspie, ale ten prosi go o cierpliwość. Sancho boi się aresztowania za napad na mnichów, ale Don Kichot twierdzi, że nie można aresztować rycerza, który użył siły w czyjejś obronie. Opowiada też giermkowi o pewnym eliksirze, który podobno leczy wszystkie rany.
Rozdział 11
Sancho uznaje wzbogacenie się za świetny sposób, ale Don Kichotowi pomysł nie przypada do gustu. Na widok uszkodzenia hełmu obiecuje zemścić się na mnichach. Noc spędzają pod drzewem, na co bardzo narzeka Sancho.
Rozdział 12
Don Kichot i Sancho spędzają noc z grupą pasterzy. Sancho się upija, a Don Kichot wspomina dawne czasy, kiedy dziewice mogły czuć się bezpieczne. Jego zdaniem powinnością rycerza jest chronienie czystości i niewinności dziewic. Pasterze opatrują ranę Don Kichota.
Rozdział 13
Pasterz Peter opowiada o niejakim Chryzosomie, który umarł z miłości do Marceli. Don Kichot kilka razy poprawia jego opowieść. Marcela jest piękną sierotą, pasterką, która zdecydowała nigdy nie wychodzić za mąż. Pasterze proszą Don Kichota, aby pojechał z nimi na pogrzeb Chryzosoma.
Rozdział 14
W drodze na pogrzeb, Don Kichot, zapytany przez podróżnika Vivaldo o sens noszenia zbroi w tak spokojnym kraju, opowiada o obowiązkach rycerza. Vivaldo porównuje rycerzy do mnichów, a Don Kichot odpowiada, że rycerze wypełniają wolę boską, a mnisi modlą się o nią. Opisuje też swoje uczucia wobec Dulcynei i kwieciście wysławia jej urodę i zalety charakteru.
Rozdział 16
Don Kichot i Sancho Pansa zatrzymują się na obiad. Rosynant zostaje pobity przez właścicieli klaczy, do których chciał się zbliżyć. Don Kichot atakuje ich więc i przegrywa. Znów rozmawia z Sancho o cudownym leku. Sancho zabiera Don Kichota na swym ośle do gospody. Don Kichot uważa ją za zamek.
Rozdział 17
Umówiona jest z przewoźnikiem, ale myli łóżka i kładzie się koło Don Kichota, a ten zaczyna się do niej zalecać, gdyż bierze ją za córkę gospodarza. Przewoźnik staje w jej obronie, a Don Kichot ca się do łóżka Sancho Pansy. Pojawia się właściciel gospody i wybucha bójka, do której przyłącza się także śpiący niżej oficer. Zauważa on leżącego na podłodze Don Kichota, który wypadł z łóżka, i bierze go za martwego.
Don Kichot opowiada Sancho swoją wersję wydarzeń, w której pojawiają się księżniczka i olbrzym. Sancho nie zgadza się z tym, ale Don Kichot obiecuje mu lek na jego rany. Sam miesza składniki i wypija miksturę, a po chwili wymiotuje i traci przytomność. Po obudzeniu jest pewny, że eliksir zadziałał. Sancho też pije miksturę i dostaje niestrawności, na co Don Kichot mówi, że najwyraźniej balsam działa tylko na rycerzy.
Właściciel żąda zapłaty za pobyt. Don Kichot mówi, że błędny rycerz nigdy nie płaci. Sancho też odmawia zapłaty, zostaje więc złapany przez kilku wyrostków z gospody. Don Kichot, zbyt obolały, aby zsiąść z konia, wierzy, że to czary nie pozwalają mu pomóc giermkowi.
Rozdział 18
Sancho jakoś się wyrywa, ale właściciel gospody jako zapłatę zabiera zawartość jego siodła. Don Kichot widzi kłąb kurzu na drodze i sądzi, że to dwie walczące armie. Sancho Pansa ostrzega go, że to tylko dwa stada owiec, Don Kichot jednak upiera się, że widzi we mgle rycerzy. Włącza się do „walki” i zabija siedem owiec. Zostaje obrzucony przez pasterzy kamieniami. Znów wypija swój balsam i wymiotuje na Sancho. Giermek szuka jakiejś szmaty, żeby się wytrzeć, i dopiero teraz zauważa brak swoich rzeczy. To przepełnia czarę goryczy – oznajmia, że wraca do domu. Don Kichot postanawia zatrzymać się na noc w gospodzie i każe Sancho jechać dalej za nim.
Rozdział 20: Don Kichot i tytuł Rycerza o Smutnej Twarzy
Don Kichot i Sancho słyszą przerażające dudnienie i postanawiają walczyć z nowym wrogiem. Sancho proponuje, aby poczekać do rana, ale Don Kichot nalega na natychmiastową walkę. Każe Sanciemu zaczekać trzy dni, a jeśli nie wróci, zawiadomić Dulcyneę o jego śmierci. Sancho jednak sabotuje plan, związując nogi Rosynanta. Don Kichot myśli, że jego wierzchowiec zachorował, i czeka na jego powrót do zdrowia. Sancho opowiada historię o pasterce, której nigdy nie widział, ale wydaje mu się, że ją zna, i jej miłości do pasterza.
Rozdział 21: Spotkanie z fryzjerem
Don Kichot i Sancho Pansa spotykają fryzjera na koniu.
Rozdział 22
Don Kichot i Sancho Pansa spotykają mężczyznę z miską na głowie, którego Don Kichot uważa za rycerza i hełm za legendarny hełm Mambrina. Golibroda ucieka, zostawiając konia i miskę, a Don Kichot postanawia ją zdobyć i kazać przekuć na hełm. Sancho jest niezadowolony, ale Don Kichot obiecuje mu dużo pieniędzy.
Rozdział 23
Don Kichot i Sancho Pansa wjeżdżają do lasu Sierra Morena, gdzie spotykają oddział więźniów prowadzonych przez uzbrojonych strażników. Don Kichot chce poznać historię każdego więźnia, ale zostaje zaatakowany przez strażników, a więźniowie uciekają. Don Kichot zostaje pobity i okradziony. Sancho przekonuje go, aby uciekli, bo będą ścigani przez policję.
Rozdział 24
Don Kichot i Sancho Pansa znajdują worka z ubraniem, notatnikiem i pieniędzmi. Jednym z więźniów, który uciekł, kradnie Dapple’a, osła Sancho. Don Kichot daje pieniądze Sancho, a w notatniku znajduje list miłosny i wiersz. Bohaterowie spotykają starego pasterza, który opowiada o mężczyźnie, właścicielu worka. Był to bogacz, który okradł pasterza, ale potem pasterze znaleźli go w strasznym stanie i zaopiekowali się nim. Pod koniec opowieści pojawia się Obdarty Rycerz.
Rozdział 25
Cardenio, wściekły, bije wszystkich i ucieka.
Rozdział 26
Don Kichot chce dorównać swemu ideałowi – rycerzowi Amadisowi, który poleca się Bogu i modli w imię ukochanej. Sancho Pansa spotyka w gospodzie Kapłana i golibrodę, którzy wypytują go o Don Kichota i o list miłosny dla Dulcynei. Mężczyźni postanawiają odnaleźć Don Kichota w przebraniu cierpiącej damy i jej towarzysza i podstępem skłonić do powrotu do domu.
Rozdział 27
Przebrani ksiądz i golibroda jadą z Sancho Pansą do Don Kichota i namawiają go do powrotu. Sancho jest zaniepokojony i niechętny temu pomysłowi, ale Don Kichot uważa to za swój obowiązek.
Rozdział 28
Sancho opowiada mężczyznom, że Dulcynea prosi, aby Don Kichot wrócił. Jeśli to nie zadziała, planują zastosować przebranie. W trakcie oczekiwania na Sancho, spotykają Cardenio, który kontynuuje swoją historię. Jego ukochana wyszła za mąż za Ferdynanda. Opowieść kończy się w miejscu, gdzie Cervantes znalazł ją w Toledo.
Rozdział 29
Kapłan, golibroda i Cardenio spotykają Dorotheę, przebraną za mężczyznę. Dama opowiada smutną historię o niechcianym kochanku i ucieczce przed jego zalotami. Na szczęście kochanek znudził się pogonią i ożenił się z inną. Okazuje się, że ów kochanek to Ferdynand, a „inna” to Lucinda.
Rozdział 30
Cardenio dowiaduje się, że Lucinda zmarła. W liście pożegnalnym wyznała mu miłość. Cardenio obiecuje Dorothei pomoc w zemście na Ferdynandzie. Dorothea zgadza się odegrać rolę nieszczęśliwej damy, potrzebującej pomocy rycerza. Sancho wraca z wiadomością, że Don Kichot nie zgodził się na powrót. Kapłan przedstawia mu Dorotheę jako księżniczkę Micomiconę, wymagającą pomocy. Don Kichot ofiarowuje jej swoją pomoc.
Rozdział 31
Bohaterowie wyruszają na poszukiwanie księżniczki Micomicony. Don Kichot nieustannie mówi o swojej miłości do Dulcynei i o jej urodzie. Sancho uważa, że Kichot przesadza. W trakcie wędrówki, Dorothea opowiada historię księżniczki Micomicony.
Rozdział 32
Don Kichot wypytuje Sancho Pansę o wizytę u Dulcynei. Pansa zmyśla, że Dulcynea nie miała czasu, by od razu przeczytać list. W drodze powrotnej spotykają po drodze parobka, za którym Don Kichot kiedyś się wstawił. Chłopak mówi Don Kichotowi, co stało się po jego odjeździe, a rycerz obiecuje zemstę na farmerze. Parobek prosi jednak, by Don Kichot na przyszłość lepiej do niczego się już nie wtrącał.
Rozdział 33
Wędrowcy docierają do gospody, w której kiedyś Don Kichot i Sancho spędzili noc. Towarzysze rycerza rozmawiają o jego szaleństwie i książkach, które do niego doprowadziły, z właścicielem gospody i jego rodziną. Chcą spalić książki z gospody, ale właściciel się nie zgadza.
Rozdział 34
Książka opowiada historię Anzelma i Lotaria, dwóch przyjaciół z Florencji. Anzelm, który poślubił kryształowo czystą dziewicę Camillę, chce sprawdzić jej wierność i prosi Lotaria o zalecanie się do jego żony. Wyjeżdża, a Lotario zakochuje się w Camilli. Dziewczyna wysyła list do męża z prośbą, aby wrócił i chronił ją przed niemiłymi zalotami.
Rozdział 35
Camilla mówi Lotariowi o nowym kochanku Leonela. Lotario przyznaje się, że rozmawiał z Anzelmem. Camilla planuje zatajenie romansu, który trwa dalej, chociaż jest obserwowana przez męża.
Rozdział 36
Don Kichot śni o walce z olbrzymem, a przez sen niszczy bukłaki podróżnych. Kapłan kończy czytać historię, jednak Anzelm odkrywa romans żony i zdradę przyjaciela, a Camilla ucieka z Lotariem przed jego zemstą.
Rozdział 37
W gospodzie pojawiają się Ferdynand i Lucinda, którzy godzą się jako kochankowie i zakochani.
Rozdział 38
Don Kichot opowiada Dorothei o swoim zwycięstwie nad olbrzymem, ale ona twierdzi, że to tylko sen i potrzebuje dalej jego pomocy. Podróżnik z piękną damą Zoraidą pojawia się w gospodzie, mówiąc, że Zoraida chce zostać ochrzczona. Don Kichot bierze udział w rozmowie świadomie, co daje nadzieję, że wyzdrowiał. Rycerz mówi też o wyższości rycerstwa nad uczonymi.
Rozdział 39
Podróżnik opowiada swoją historię, ale nikt mu nie wierzy, choć wszyscy są zachwyceni jego inteligencją.
Rozdział 40
Opuścił dom wiele lat temu, po tym, jak jego ojciec podzielił majątek między swoich trzech synów. Kazał im także zostać żołnierzem, księdzem i żeglarzem. Pokonał też swojego brata, Ferdynanda.
Rozdział 41
Podróżnika schwytali i uwięzili Algierczycy. Zoraida, mieszkająca obok zakochana w nim dziewczyna, rzuciła mu z okna pieniądze i list z prośbą, aby ją porwał i zabrał do Hiszpanii, gdzie mogliby wziąć ślub.
Rozdział 42
Podczas porwania Zoraidy obudził się jej ojciec. Zabrali go ze sobą i porzucili kilka mil za miastem. W podróży zostali okradzeni przez francuskich piratów.
Rozdział 43
W gospodzie pojawia się Licenciate Juan Perez de Viedma z córką Klarą, brat podróżnika. Nocą pod gospodą jakiś chłopiec śpiewa ballady. Cardenio budzi damy, aby posłuchały. Okazuje się, że śpiewak to sąsiad Klary, z którym nigdy nie rozmawiała, ale jest w nim z wzajemnością zakochana. Dorothea obiecuje zorganizować im spotkanie. Don Kichot stoi na straży pod gospodą.
Rozdział 44
Podstępna córka właściciela i jej pokojówka proszą Kichota, aby pomógł im wyjść przez okno, i przywiązują jego rękę do drzwi. Całą noc rycerz spędza na grzbiecie Rosynanta. Śmieją się z niego czterej nowi goście.
Rozdział 45
Przyjezdni śmieją się, że Don Kichot uważa miskę za legendarny hełm Mambrina. Wybucha bójka, ale kapłan i sędzia dają radę zapanować nad sytuacją. Sędzia postanawia zabrać Don Louisa do Andaluzji. Obecny w gospodzie członek Świętego Bractwa zauważa Don Kichota, którego ma aresztować za uwolnienie więźniów. Don Kichot go wyśmiewa.
Rozdział 46
Kapłan tłumaczy członkom Świętego Bractwa, że Don Kichot jest szaleńcem i nie może odpowiadać za swoje czyny.
Rozdział 47
Don Kichot myśli, że został zaczarowany. W gospodzie Kapłan dostaje od właściciela dokumenty z worka, który zostawił jeden z gości. W drodze spotykają kanonika z Toledo, który rozmawia chwilę z księdzem z wioski Kichota. Sancho jest zły, że zamknięto Don Kichota w klatce, ale golibroda grozi mu, że zaraz zamknie i jego. Kanonik z Toledo uważa, że księgi rycerskie są szkodliwe i nieprawdziwe.
Rozdział 48
Sancho Pansa mówi Kichotowi, że ksiądz i golibroda go oszukali. Pyta też, czy nie potrzebuje skorzystać z toalety, Don Kichot mówi, że owszem.
Rozdział 49
Pansa stwierdza, że przecież jako zaczarowany nie powinien mieć potrzeb fizjologicznych, ale Don Kichot uważa, że są różne rodzaje czarów i to jeszcze nie dowód. Postanawia jednak spróbować się uwolnić.
ty oglądasz: Don Kichot z La Manchy – Streszczenie krótkie
